W ostatnich latach coraz większe zastosowanie w przemyśle zyskują nieformowane i niewypalane monolityczne materiały ogniotrwałe, produkowane z różnego typu betonów i mas.
Beton ogniotrwały jest szeroko wykorzystywany w przemyśle odlewniczym, cementowym, koksownictwie, oraz w metalurgii żelaza i metali nieżelaznych. Na rynku dostępnych jest wiele jego odmian, a o wyborze decydują warunki eksploatacyjne, jakie panują w miejscu zabudowy. Podstawowe składniki takich betonów, to kruszywo i spoiwo, z których po wymieszaniu i zarobieniu wodą, otrzymuje się masę, po czym montaż jej w wyłożeniu ogniotrwałym odbywa się poprzez odlewanie z wibrowaniem, torkretowanie, lub ubijanie. Po 24 godzinach wiązania, betony uzyskują wysoką wytrzymałość na ściskanie. W trakcie późniejszej eksploatacji, podczas wstępnego wygrzewania i wypalania, betony uzyskują trwałą strukturę ceramiczną.
Innym materiałem, odpornym na ogień są płyty ognioodporne ( np. gipsowe, wiórowe, MDF). Zgodnie z rosnącym stopniem palności, podlegają klasyfikacji, od A do F. Służą, jako materiał do produkcji m. in. paneli, elementów meblowych, drzwi przeciwpożarowych.
Niepalnym surowcem jest również włókno ceramiczne, które jest luźną mieszaniną włókien o różnej długości. Włókno luzem jest stosowane m. in. do filtrowania gorących gazów, jako wypełnienia, przy izolacji termicznych w piecach różnego typu, oraz przy produkcji innych materiałów.